Bestuurslid Voedsel
Landbouw, voedsel en ondernemerschap heb ik van huis uit meegekregen. De grootouders van vaders kant hadden een varkenshouderij. Mijn moeder komt uit een horecafamilie in Den Helder. Mijn ouders hebben een eigen bedrijf. Vanaf een jaar of 13, 14 werkte ik elk weekend bij hen in de zaak. Toen ik ging studeren, werkte ik in het restaurant van mijn tante.
Zelf een bedrijf beginnen zag ik niet zitten, maar voor een baas werken beviel me ook niet. Dus ging ik als zzp’er aan de slag, eerst als journalist en vervolgens als politiek analist bij een Israëlisch adviesbureau. Daar werd ik gepromoveerd tot projectmanager. Dezelfde functie heb ik bij een Brits adviesbureau vervuld, dat is gespecialiseerd in het maken van toekomstscenario’s voor overheden en bedrijven. Een oud-collega nodigde mij vervolgens uit om voor de Amerikaanse stichting XPRIZE te komen werken.
XPRIZE schrijft prijsvragen uit om technologische innovatie aan te jagen. De filosofie sprak mij enorm aan: optimistisch over de toekomst, vertrouwen in het vernuft van de mens, niet bang voor een gezonde concurrentie. Aanvankelijk werkte ik als projectmanager, later als onderzoeksmanager. Daar kwam de interesse in landbouw en voedsel terug. Ik schreef mee aan de toekomstvisies van XPRIZE voor bosbeheer, levensverlenging, voedsel en volkshuisvesting, en aan het ontwerp van een prijsvraag voor kip- en visvervangers.
Sinds twee jaar werk ik weer voltijd als journalist voor mijn eigen blog, Atlantic Sentinel, en Wynia’s Week.